Ένας (τουλάχιστον) αστείος ψυχολόγος

Τέλη 2015, είμαι πατέρας πλέον δυο παιδιών, οι κρίσεις πανικού έχουν ξαναέρθει στη ζωή μου εδώ και ένα χρόνο περίπου μετά από ένα κενό απουσίας τους περίπου 5-6 ετών.. είπα να δοκιμάσω το ενδεδειγμένο για την περίπτωση μου ... «συμπεριφορική» θεραπεία μέσω Skype καθώς το ότι μένω σε νησί δε βοηθάει στην συχνή επίσκεψη μου σε κάποιο αστικό κέντρο για συστηματική  επίσκεψη σε ψυχολόγο. Μετά από λίγο ψάξιμο στο Ίντερνετ , επιλέχθηκε ο ψυχολόγος με την ομορφότερη σελίδα και τα πιο ωραία βιντεάκια στο YouTube . Τα πρώτα καμπανάκια μου τα χτύπησε ο τρόπος που ζήταγε προκαταβολικά τα λεφτά πριν από κάθε συνεδρία , όπως και η ανάγκη του να τα στέλνω με μετρητά μέσω κούριερ και όχι μέσω κατάθεσης για να αποφύγει τον ΦΠΑ της απόδειξης.. ο τρόπος του μου φάνηκε απότομος εξαρχής ,(απαγορεύεται το κάπνισμα , το σταυροπόδι και το χιούμορ) όμως λανθασμένα το απέδωσα στο ότι πιθανών να προσπαθούσε να κρατήσει ένα στάνταρ προφίλ σοβαροφάνειας με όλους τους πελάτες του τουλάχιστον μέχρι να γνωριστούμε καλύτερα. Ένα δεύτερο καμπανάκι χτύπαγε κάθε φορά που έκανα λίγο χιούμορ και εκείνος ένιωθα ότι δεν ανταποκρίνεται σε αυτό  , υπήρχαν δυο περιπτώσεις , ή ότι προσπαθούσε να κρατήσει ένα επίπεδο στη συνέδρια μας (ούτε καν....) μακριά από προσωπικές σχέσεις μεταξύ μας ή απλά ότι η νοημοσύνη και η παιδεία του ήταν τόσο χαμηλή που δε μπορούσε να αντιληφθεί το χιούμορ μου μέσα από το οποίο προσπαθούσα να εκφράσω την αγωνία και το φόβο για αυτό που περνούσα εκείνη την περίοδο. Ένα τρίτο καμπανάκι είχε να κάνει με τον τρόπο που εκφραζότανε για οποιαδήποτε μορφή διαφορετικής προσέγγισης στη ψυχοθεραπεία πέρα από τον συμπεριφορισμό, κάθε τι διαφορετικό από τη δίκη του μέθοδο ήταν είτε άχρηστο , είτε λάθος είτε απλά χαμένος χρόνος και πεταμένα λεφτά απ ότι έλεγε ..

Για τα φάρμακα μου είπε , "δε κάνουν τίποτα , είναι άχρηστα , όσο και να σε βοηθήσουν όσο τα παίρνεις , μόλις τα κόψεις θα κάνεις υποτροπή."

Αποφάσισα μαζί του να κόψω τα Xanax που έπαιρνα κάθε φορά που πάθαινα πανικό και να κόψω ένα αντικαταθλιπτικό που είχα ξεκινήσει λίγους μήνες νωρίτερα.. 

Η μέθοδος του , τουλάχιστον αστεία για μένα πλέον όπως τη σκέφτομαι σήμερα .. Έκθεση και Άγιος ο θεός .. με πέταγε μέσα στα σκατά και απλά περίμενε να κολυμπήσω και να μη πνίγω , αυτός απέναντι σε μια γωνία, χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης εισέπραττε το πενηντάρικο και με «μάλωνε» κάθε φορά που έκανα το λάθος να πάθω κρίση πανικού. Πραγματικά αυτός ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος. Όπως και οι περισσότεροι του συναφιού του που απλά βγάζοντας ένα Πάντειο τμήμα ψυχολογίας νομίζουν ότι έχουν την απόλυτη γνώση χωρίς να έχουν ιδέα για το τι πραγματεύονται πραγματικά.

Αυτός ο άνθρωπος δεν είχε ιδέα τι σημαίνει κάποιος να παθαίνει κρίση πανικού, ποσό άσχημο είναι να φοβάσαι να μείνεις μόνος στο σπίτι με τα δυο μωρά σου και να μη μπορείς να τα προστατεύεις όταν σε έχουν ανάγκη, δεν είχε ιδέα τι σημαίνει να είσαι πατέρας , δεν είχε ιδέα για το τι σημαίνει να μη μπορείς να είσαι αξιότιμο μέλος σε μια οικογένεια και να μοιράζεσαι τις υποχρεώσεις σου με τη σύντροφο σου , δεν είχε ιδέα τι σημαίνει να μη μπορείς να πας μια βόλτα με το αυτοκίνητο τα δυο παιδιά σου έστω και πέντε λεπτά απόσταση από το σπίτι , να μη μπορείς να είσαι αυτό που θες στη ζωή επειδή τα αγχώδη συμπτώματα σου διαλύουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας μέσα και έξω από το σώμα σου.

Για κάνα οχτάμηνο περίπου συνέχιζα να κάνω ευλαβικά ότι μου έλεγε ο τύπος ελπίζοντας ότι το ένστικτο μου που μου ζητούσε απεγνωσμένα να διακόψω μαζί του κάνει λάθος . Έγραφα τις ηλίθιες σελίδες του , βαθμολογούσα την ένταση , κατέγραφα τα σωματικά συμπτώματα με άμεσο στόχο να απαλλαγώ από αυτά. Ποτέ δε με ρώτησε τίποτα για μένα , για τη ζωή μου , για το πως μεγάλωσα, για τις σχέσεις μου με τους γονείς , τους φίλους, τα αδέρφια .. τίποτα απολύτως .. μόνο καταγραφή των πανικών και του άγχους .. 

Το αποτέλεσμα ; Μετά από μήνες προσπαθειών μου είπε να πάρω αντικαταθλιπτικό φάρμακο σε συνεννόηση με κάποιον ψυχίατρο και να διακόψουμε τη θεραπεία γιατί δεν είμαι «ικανός» να την ακολουθήσω ευλαβικά ... ξαφνικά έχασε τη βεβαιότητα και τη σιγουριά του ότι θα με κάνει καλά ... 

Προσπάθησα και με άλλον ένα τύπο με την ίδια μέθοδο, όμως ούτε με εκείνον δούλεψε το πράγμα, δεν ήταν γελοίος βέβαια εκείνος , όμως τα αποτελέσματα ήταν ακριβώς τα ίδια... το απόλυτο μηδέν...

Σε καμία περίπτωση δε θέλω να μειώσω τα αποτελέσματα του συμπεριφορισμού, όμως αν διαχειρίζεται από ανθρώπους που δεν έχουν καμία ιδέα με το αντικείμενο, είναι απόλυτα φυσικό να μην έχει κανένα αποτέλεσμα. Πιστεύω ότι ο συμπεριφορισμός και η έκθεση πιο συγκεκριμένα πρέπει να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο στη πορεία της θεραπείας ενός ασθενή με αγχώδη διαταραχή σε συνδυασμό όμως με λίγο πιο λεπτομερή έλεγχο στη πορεία της διαταραχής του αλλά και σε μια υποτυπώδη διερεύνηση της πορείας της ζωής ενός ανθρώπου που οδηγήθηκε σε τέτοια συμπτωματολογία.